
ศูนย์ศิลปะวิถี เราเคยเห็นเป็นทางผ่านระหว่างทับเที่ยงไปห้วยยอด เพราะมันต้องเข้าทางแยกไปยังปากแจ่ม ได้ยินชื่อครั้งแรกนึกว่างานแสดงนิทรรศการภาพถ่าย ภาพวาดอะไรทำนองนี้ เราตัดสินใจปั่นจักรยานไปกันซักครั้ง
แผนที่ตามนี้เลย
และวันนี้ก็มาถึง

ด้านหน้าประดับตกแต่งอย่างสวยงาม

นี่เป็นด้านหน้าและมีสัญลักษณ์ของที่นี่อยู่

เข้ามาเจอพี่ๆที่ดูแลควายอยู่ครับ

มองหน้าหรอ (หน้าตารับแขกมาก)

ปั่นจักรยานยาวมาถึงจุดชมวิวก่อนเลย

โดยพี่เขาเล่าว่าอยากให้สถานที่นี้เหมือนที่เที่ยวที่คนรุ่นใหม่มาเรียนรู้วิถีของคนรุ่นเก่าๆ มาลองเก็บข้าว หุงข้าวแบบเก่าๆ กันเองในยุคที่ไม่มีไฟฟ้า แค่ฟังก็น่าสนุกแล้วใช่ไหมครับ

นี่เป็นนาข้าวของที่นี่

มีของประดับตกแต่ง


อยากกินปลาก็ตกปลากิน

มีอุปกรณ์ให้พร้อม



บ้านพักเป็นบ้านไม้หลายชั้น

จุดสูงสุดของบ้าน

มีปูที่ทำมาจากไม้ด้วย เอาไว้นั่งพักผ่อนหรือเปล่าไม่รู้ แต่เห็นแล้วสวยจนไม่กล้านั่ง

สภาพแวดล้อมเป็นธรรมชาติมาก

มีสวนผลไม้ด้วย

มีของเล่นสมัยโบราณให้เล่นกัน


ใกล้มือแล้วผมและเพื่อนขอเดินด้วยเจ้านี่กลับบ้านก่อนนะครับ (เดือนนึงจะถึงบ้านไหม 555) เดินยากมาก ปั่นกลับละค๊าฟฟฟ บ๊ายบายย